(این متن برگرفته از سایت didnegar.com میباشد.)
آیا به عکاسی ماکرو علاقه داشته و می‌خواهید دنیا را از زاویه‌ای متفاوت‌تر کشف کنید ؟ مقاله‌ی من به شما کمک می‌کند تا در کمترین زمان این سبک را یاد گرفته و شروع به کار کنید. تجهیزات خاصی لازم نیست !
عکاسی ماکرو در واقع به سبکی می‌گویند که در آن عکاس با استفاده از تجهیزات و تکنیک‌هایی خاص، جزئیات فوق‌العاده ریز را در ابعادی بسیار بزرگتر از آنچه در واقعیت هست ثبت می‌کند. این شاخه‌ای بسیار جذاب پر طرفدار از عکاسی است که از طریق آن میتوانید دنیای اطراف خود را به شکلی متفاوت کاوش کنید ( و در این روند چند عکس خارق العاده نیز به دست آورید ).
عکاسی ماکرو در گذشته برای بسیاری غیر ممکن بود، چرا که به هزینه‌ی قابل توجهی برای خرید تجهیزات مخصوص نیاز داشت، اما اکنون برای همه‌ی کسانی که یک دوربین DSLR یا حتی یک دوربین کامپکت دارند، قابل دسترسی است.
با من همراه باشید تا در این مقاله به آموزش عکاسی ماکرو بپردازیم …
میکرو، ماکرو یا کلوزآپ ؟
اصطلاحات ماکرو و میکرو هر دو معمولاً در این سبک از عکاسی مورد استفاده قرار می‌گیرند و اگرچه معنای واقعی این دو کلمه کاملا مخالف یکدیگر است ( میکرو به معنای کوچک و ماکرو به معنای بزرگ است )، اما هر دو به یک چیز اشاره دارند، بزرگ جلوه دادن یک شی کوچک.
عکاسی ماکرو واقعی با استفاده از لنز اختصاصی ماکرو ( برای محصولات کانن ) یا میکرو ( برای محصولات نیکون ) انجام می‌شود که توانایی دستیابی به بزرگنمایی حداقل 1:1 را دارند.
تصویر ثبت شده با دوربین DSLR و لنز ماکروی 60 میلی متری
عکاسی کلوزآپ یا عکاسی از فاصله‌ی نزدیک نیز به طور کلی مشابه عکاسی ماکرو است، اما با این سبک تفاوت‌هایی دارد، برای مثال از فاصله‌ی نزدیک می‌توان سوژه‌ها را بزرگ کرد، اما نه مثل عکاسی ماکرو.
تفاوت اصلی در تصاویر ثبت شده، میزان بزرگنمایی و میزان جزئیات ریزی است که می‌توان آن را ثبت کرد.
یک عکس کلوزآپ با یک لنز غیر ماکرو باعث بزرگتر شدن سوژه‌های کوچک می‌شود، اما یک لنز ماکرو میزان بزرگنمایی را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد و حتی جزئیات بسیار ریز را هم ثبت می‌کند.
تصویر ثبت شده با دوربین DSLR و لنز ماکروی 105 میلی متری
تجهیزات مورد نیاز برای عکاسی ماکرو
مانند بسیاری از سبک‌های عکاسی دیجیتال، عکاسی ماکرو نیز میتواند به همان اندازه ساده و مقرون به صرفه یا پیچیده و گران قیمت باشد.
اگر یک دوربین دیجیتال دارید، در واقع میتوانید عکاسی ماکرو را بدون هیچگونه تجهیزات اضافی شروع کنید.
اکثر قریب به اتفاق دوربین‌های دیجیتال، از مدل‌های کامپکت یا همان point and shot گرفته تا دوربین‌های حرفه‌ای DSLR، یک حالت ماکروی قابل انتخاب دارند که می‌توان از طریق کنترل خارجی یا از طریق منوی داخلی به آن دسترسی داشت.
دوربین‌های دیجیتال کامپکت ( Point and Shoot )
در یک دوربین دیجیتال point and shot، انتخاب حالت ماکرو باعث می‌شود که عناصر داخلی لنز به طور خودکار برای فوکوس روی فواصل بسیار نزدیک تنظیم شوند.
نکته‌ی مثبت این امر این است که این یک روش بدون هزینه و بدون دردسر برای عکاسی ماکرو و کلوزآپ به حساب می‌آید که نیاز به هزینه کردن نداشته و بدون تجهیزات اضافی کار می‌کند. نکته‌ی منفی اما این است که عکسها از نظر دقت، جزئیات و بزرگنمایی، کیفیت یکسانی با عکسهای گرفته شده با دوربین‌های DSLR و لنزهای ماکروی اختصاصی برخوردار نیستند.
اگر تازه شروع به عکاسی ماکرو کرده‌اید، یک دوربین کامپکت با حالت ماکرو میتواند یک روش عالی برای شروع باشد.
این میتواند به شما این فرصت را بدهد که بدون هیچ گونه سرمایه گذاری در خرید تجهیزات یا تسلط بر تکنیک‌های جدید، موضوعات و سوژه‌های بسیار کوچک و ریزی را از دنیای اطرافتان کشف کنید.
این یک روش بدون هزینه است برای فهمیدن اینکه آیا عکاسی ماکرو برای شما مناسب است یا خیر، در این راه عکسهای بسیار خوبی هم ثبت خواهید کرد.
تصویر ماکروی ثبت شده از یک پروانه به وسیله‌ی یک دوربین کامپکت
دوربین‌های DSLR
اگر یک دوربین DSLR ( مخفف digital single-lens reflex ) دارید، گزینه‌های عکاسی ماکرو به صورت تصاعدی افزایش پیدا خواهند کرد.
شما میتوانید از لنزهایی که در حال حاضر دارید استفاده کنید، میتوانید تجهیزاتی را که قابلیت لنزهای موجود را گسترش می‌دهد اضافه کنید یا میتوانید لنزهای اختصاصی را که به طور خاص برای عکاسی ماکرو ساخته شده‌اند، خریداری کنید.
همه‌ی آنها به خوبی کار می‌کنند و همگی می‌توانند برای عکاسی ماکرو عالی باشند تا شما بتوانید تصاویر فوق‌العاده‌ای را ثبت کنید، بنابراین انتخاب به بودجه‌ی شما، سطح تجربه و کیفیت تصاویر مد نظرتان بستگی دارد.
در اینجا می‌خواهم از ارزان‌ترین موارد شروع کرده و شما را با چندین تکنیک در عکاسی ماکرو آشنا کنم. پس همچنان همراه من باشید !
میتوانید از تکنیک ریورس لنز استفاده کنید
اگر شما یک لنز پرایم 50 میلی متری داشته باشید، بیشتر راه را برای عکاسی ماکرو رفته‌اید.
تکنیک لنز برگردان یا همان ریورس لنز دقیقاً همان چیزی است که به نظر می‌رسد، لنز 50 میلیمتری خود را از دوربین برداشته و بچرخانید تا قسمت جلوی لنز، که معمولاً رو به سوژه است، رو به سنسور یا آینه‌ی دوربینتان باشد.
اگر دستتان لرزش کمی دارد و میتوانید لنز را کاملا ثابت نگه دارید این کار را با دست‌هایتان انجام دهید، یا به راحتی لنز را برای گرفتن عکس در مقابل دوربین نگه دارید؛ اما اگر می‌خواهید ثبات بیشتری داشته باشید یا برای مدت طولانی‌تری عکاسی کنید، میتوانید یک آداپتور مخصوص ساخته شده به نام حلقه‌ی معکوس یا Reverse Ring را خریداری کنید، که لنز را به صورت معکوس روی دوربین شما نگه می‌دارد.
حلقه‌های معکوس را در هر فروشگاه لوازم جانبی دوربینی میتوانید پیدا کنید، هزینه‌ی آن نیز فوق‌العاده پایین است، تنها به اندازه‌ی یک پیتزا !
روش لنز معکوس به دلیل نحوه عملکرد لنز 50 میلیمتری پرایم کار می‌کند. در عکاسی استاندارد، یک لنز 50 میلی متری نور را از فاصله‌ای بسیار دور متمرکز کرده و باعث کوچکتر شدن تصویر می‌شود تا بتواند توسط یک سنسور دیجیتال ثبت شود. وقتی لنز را معکوس می‌کنید، دقیقا برعکس این اتفاق می‌افتد و تصویر در ابعاد واقعی بزرگ می‌شود.
این تکنیک با لنزهای پرایم از هر اندازه‌ای کار می‌کند، اما بسیاری تصور می‌کنند لنزهای 50 میلی متری بهترین نتیجه را دارد.
تصویر ثبت شده با دوربین DSLR و لنز پرایم 50 میلی متری و تکنیک ریورس لنز
توجه : شما میتوانید از تکنیک لنز معکوس برای عکاسی با گوشی هوشمندتان نیز استفاده کنید، به این صورت که کافیست لنز را به صورت برعکس مقابل دوربین گوشی هوشمندتان گرفته و فاصله را دقیق تنظیم کنید، اما این روش تا حدی دشوار است.
در نهایت بهترین روش این است که لنز را با استفاده از یک حلقه‌ی معکوس به دوربینتان متصل کنید، اگرچه قطع برخی اتصالات، مثل تنظیم فوکوس و دیافراگم در این حالت ممکن است کمی آزار دهنده باشد، اما اگر کمی حوصله به خرج دهید و مخصوصا یک لنز 50 میلی متری پرایم هم داشته باشید، میتوانید تصاویر خارق‌العاده‌ای را ثبت کنید.
تصویر ثبت شده با دوربین کامپکت و لنز ثابت 50 میلی متری
از دو لنز استفاده کنید، اما یکی از آنها را معکوس کنید
اگر علاوه بر لنز 50 میلی متری پرایم لنز دیگری هم دارید، میتوانید هر دو را کنار هم قرار دهید تا یک ستاپ ماکروی قدرتمندتر داشته باشید.
این تکنیک که به لنز معکوس دوقلو یا لنز معکوس دوگانه معروف است، با هر لنزی به عنوان لنز اصلی کار می‌کند ( به دوربین و پشت لنز 50 میلی متری معکوس متصل است )، هرچند هرچه فاصله کانونی لنز اصلی بیشتر باشد، بزرگنمایی هم بیشتر خواهد بود.
برای استفاده‌ی کامل از این تکنیک، باید یک حلقه‌ی اتصال بخرید تا دو لنز را به هم متصل کنید.
اما در صورتی که هر دو لنز دارای دهانه‌ی فیلتر یکسانی باشند کار بسیار ساده‌تر خواهد بود، اما اگر اینگونه نباشد، میتوانید از یک حلقه دو طرفه برای به هم متصل کردن آنها استفاده کنید.
برای اجرای این تکنیک، فقط طبق معمول لنز اصلی خود را به دوربین وصل کنید، سپس لنز 50 میلی متری را معکوس کرده و از یک حلقه‌ی اتصال ( در صورت لزوم در کنار حلقه‌ی پله‌ای ) استفاده کنید تا آن را به لنز اصلی متصل کنید.
استفاده از دو لنز پشت به هم با تکنیک ریورس لنز و بدون استفاده از شاتر بی سیم، سه پایه و یا حلقه‌ی اتصال لنز‌ها به یکدیگر
این دو لنز ستاپ عکاسی ماکرو شما را فوق‌العاده قدرتمند می‌کنند، اما تا حدی دست و پا گیر هم می‌شود و ممکن است ثبت یک عکس شارپ و واضح در حالی که دوربین را روی دست‌هایتان نگه داشته‌اید، کمی دشوار و چالش برانگیز باشد.
برای دستیابی به بهترین نتیجه، از سه پایه برای تثبیت دوربین و همچنین از یک شاتر بی سیم در کنار آن استفاده کنید.
Extension Tube ها
روش دیگر برای آماده کردن دوربین DSLR شما برای عکاسی ماکرو استفاده از اکستنشن تیوب‌ها است که به نوعی یک استوانه‌ی توخالی هستند که بین لنز و پایه‌ی دوربین متصل می‌شوند تا عملکرد لنز شما را افزایش بدهند.
آنها هیچ اپتیکی در خود ندارند، بنابراین تأثیر آنها کاملاً به توانایی در تغییر حداقل فاصله‌ی فوکوس لنز یا میزان نزدیک بودن شما به سوژه و ثابت بودن آن بستگی دارد.
هرچه اکستنشن تیوب شما طولانی‌تر باشد، میتوانید به سوژه نزدیکتر شده و همچنان روی آن فوکوس کنید و هرچه نزدیکتر شوید، بزرگنمایی لنز نیز بیشتر می‌شود.
یک مجموعه‌ی کامل از اکستنشن تیوب‌ها
اکستنشن تیوب‌ها غالباً در مجموعه‌های سه‌تایی در اندازه‌های مختلف به فروش می‌رسند و هر کدام از آنها را می‌توان به تنهایی استفاده کرد و یا برای طول بیشتر به یکدیگر متصل کرد.
هزینه‌ی آنها معمولا از کمتر از 20 دلار خواهد بود، اما ممکن است بسته به مارک و تعداد گزینه‌های داخل بسته تا بیش از 100 دلار هم برسد.
ارزان‌ترین نوع اکستنشن تیوب‌ها مدل‌هایی با فاصله‌های کانونی ساده هستند که ارتباط الکتریکی بین لنز و بدنه‌ی دوربین را حفظ نمی‌کنند و در نتیجه محدودیت‌هایی را به وجود می‌آورند.
اکستنشن تیوب‌های گران قیمت آنهایی هستند که می‌توانند ارتباط بین بدنه‌ی دوربین و لنز را به صورت کامل برقرار کنند و امکان تنظیم دیافراگم، نوردهی و غیره را فراهم کنند.
اکستنشن تیوب‌ها با لنزهایی با فاصله کانونی کوتاه تا متوسط ??بهترین عملکرد را دارند. از آنجا که می‌توان آنها را با هر لنزی استفاده کرد و یا با یکدیگر ترکیب کرد و طول‌ها و بزرگنمایی‌های مختلفی را ایجاد کرد، لوازم جانبی بسیار انعطاف پذیری به حساب می‌آیند.
تنها اشکال قابل توجه در اکستنشن تیوب‌ها این است که باعث کاهش نور ورودی به لنز می‌شوند، اما تنظیم دوربین در حالت نوردهی خودکار آن را جبران می‌کند.
فیلترهای کلوزآپ
فیلترهای کلوزآپ دقیقا مانند سایر فیلترهای مخصوص لنز بوده و به دهانه‌ی لنز بسته و پیچ می‌شوند.
این مورد معمولاً در مجموعه‌های چهارتایی به فروش می‌رسد. فیلترهای کلوزآپ لوازم جانبی بسیار ساده‌ای هستند که فقط یک کار را انجام می‌دهند، آنها حداقل فاصله‌ی فوکوس لنز شما را کوتاه می‌کنند تا بتوانید از اجسام در فواصل بسیار نزدیک تصاویر واضحی را ثبت کنید.
آنها دقیقا همانند یک ذره بین استاندارد عمل می‌کنند، در واقع درون آنها یک عدسی منحنی برای تغییر نور به منظور بزرگتر نشان دادن اجسام به کار رفته است.
در حالی که فیلترهای کلوزآپ واقعا سرگرم کننده و مقرون به صرفه هستند ( یک مجموعه‌ی چهارتایی از آنها را می‌توان با هزینه‌ی کمتر از 50 دلار خریداری کرد ) اما محدودیت‌هایی هم برای عکاس خواهند داشت.
آنها فقط برای اشیاء بسیار نزدیک به شما قابل استفاده هستند، در واقع عکس‌هایی را ثبت می‌کنند که به طور کلی نرم‌تر بوده و جزئیات کمتری دارند و اغلب مشکلات ناخواسته‌ی کروماتیک یا رنگی مانند حاشیه‌ی نورانی یا انحراف رنگی را ایجاد می‌کنند.
اگر در مورد عکاسی ماکرو واقعا جدی هستید یا قصد یادگیری آن به صورت حرفه‌ای را دارید، فیلترهای کلوزآپ به تنهایی برای ستاپ مورد نیاز شما کافی نیستند.
اما اگر عمدتاً دوست دارید همه چیز را از فواصل نزدیکتر مشاهده کنید تا کمی جزئیات بیشتری داشته باشید، این فیلترها می‌توانند بسیار سرگرم کننده و مقرون به صرفه باشند و اغلب تصاویر زیبا و جذابی را نیز ثبت کنند.
تصویر ثبت شده با دوربین DSLR و لنز زوم 24-70 میلی متری به همراه اکستنشن تیوب و یک فیلتر کلوز آپ
لنزهای ماکرو
اگر واقعاً به عکاسی ماکرو علاقه دارید، هیچ جایگزین واقعی برای لنزهای ماکرو وجود ندارد.
این لنزهای کاملاً پیشرفته و پیچیده می‌توانند از بینهایت تا حداقل فاکتور بزرگنمایی 1:1 را در نزدیکترین حالت ممکن فوکوس کنند، این بدان معناست که اندازه‌ی تصویر نهایی در سنسور باز تولید می‌شود.
ضریب بزرگنمایی لنزهای ماکرو بسته به فاصله کانونی لنز متفاوت است، بعضی از آنها قادر به دستیابی به نسبت بزرگنمایی 5:1 یا تولید تصویری پنج برابر اندازه‌ی سوژه در واقعیت هستند.
تصویر ثبت شده با دوربین DSLR و لنز ماکروی 100 میلی متری
لنزهای ماکروی واقعی لنزهایی هستند که طراحی اپتیکی تخت دارند، به این معنی که فاقد انحنای میدان یا اعوجاج منحنی در لبه‌های تصویر هستند که در لنزهای عمومی یک پدیده‌ی کاملا معمول است.
این مورد به ویژه در عکاسی ماکرو، جایی که یک شی بسیار کوچک کل قاب تصویر را اشغال می‌کند، بسیار مهم است.
بیشتر لنزهای ماکرو ” پرایم ” هستند، به این معنی که فاصله کانونی آنها ثابت است. از آنجا که فاصله کانونی چیزی است که تعیین می‌کند تا چه اندازه باید به سوژه‌ی خود نزدیک باشید، بنابراین انتخاب موردی که متناسب با سوژه و سبک شما باشد ضروری است.
فاصله کانونی کمتر از 50 میلی متر یا 60 میلی متر برای سوژه‌هایی مانند گیاهان، گل‌ها و اشیا بی جان که باید از فاصله‌ی بسیار نزدیکی عکاسی شوند بسیار مناسب خواهد بود.
با این حال، عکاسی از حیواناتی مانند حشرات یا حیات وحش که میتواند تا حدی خطرناک باشد، باید با لنزهایی انجام شود که قادر به عکاسی از فواصل طولانی‌تری باشند، بنابراین فاصله کانونی حدود 100 میلی متر یا حتی بیشتر از آن بسیار مهم است.
در حالی که لنزهای ماکرو در عکاسی ماکرو از اجسام بسیار کوچک واقعا عالی هستند، اما این تنها کاری نیست که آنها انجام می‌دهند. لنزهای ماکرو در واقع بسیار انعطاف پذیر هستند و می‌توانند برای انواع مختلفی از سبک‌های عکاسی، از عکاسی از مواد غذایی و محصولات گرفته تا عکاسی پرتره مورد استفاده قرار گیرند و توسط بسیاری از عکاسان حرفه‌ای به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تصویر ثبت شده از انعکاس چشم یک سگ با دوربین DSLR و لنز ماکروی 60 میلی متری
لنزهای ماکروی مدرن شامل فناوری‌های پیشرفته‌ای در زمینه‌ی فوکوس، کاهش لرزش تصویر و مدیریت نوردهی هستند که باعث می‌شود بتوانید تصاویری شگفت انگیز، شارپ و بدون اعوجاج را ثبت کنید.
اما همه‌ی این فناوری‌ها ارزان نیست. لنزهای ماکروی خوب معمولا از چند صد تا چند هزار دلار قیمت دارند و می‌توان آنها را گران‌ترین تجهیزات برای عکاسی ماکرو و یا به طور کلی عکاسی دانست.
لنزهای ماکرو برای کسانی که فقط می‌خواهند تجربه‌ی سرگرم کننده‌ای از عکاسی ماکرو داشته باشند، به هیچ وجه گزینه‌ی درستی نیست، اما برای کسانی که به شکلی جدی در ثبت کوچکترین جزئیات از کوچکترین سوژه‌ها و ایجاد تصاویر با بالاترین کیفیت مسمم هستند، یک سرمایه گذاری بسیار عالی به حساب می‌آید.
لوازم جانبی اضافی برای عکاسی ماکرو
از جمله با ارزش‌ترین لوازم جانبی برای عکاسی ماکرو، سه پایه و یک شاتر بی سیم یا کنترل از راه دور است.
ثابت نگه داشتن کامل دوربین برای عکاسی ماکرو امری ضروری است، بنابراین سرمایه گذاری برای خرید یک سه پایه‌ی منعطف و با کیفیت که لرزش‌های دوربین را تا بیشترین حد خنثی کند ایده‌ی بسیار خوبی است.
به دلیل دیافراگم‌های بسیار باریکی که در عکاسی ماکرو استفاده می‌شود، دریافت نور کافی میتواند یک مشکل اساسی و جدی باشد.
یک راه حل استفاده از یک رینگ لایت است که منبع نوری بسیار ساده به حساب می‌آید و معمولا هم مقرون به صرفه هستند، اما بهتر است به دنبال مواردی باشید که به خوبی روی لنز دوربین شما قرار بگیرند.
رینگ لایت‌ها به اندازه‌ی یک فلاش استاندارد قدرت ندارند، اما نور ملایم و یکنواختی را روی سوژه‌ی شما فراهم می‌کنند.
چگونه می‌توان عکسهای ماکروی بی نظیری را ثبت کرد ؟
داشتن تجهیزات اولیه‌ی مناسب یک امر کاملا ضروری است، اما فقط داشتن ابزار خوب باعث نمی‌شود لزوماً عکسهای خوبی را ثبت کنید. هرچه بیشتر تکنیک‌های عکاسی ماکرو را تمرین کرده و به آنها به طور کامل مسلط شوید، قطعا خواهید توانست تصاویر بهتری را ثبت کنید.
در اینجا چند نکته‌ی بسیار مهم برای عکاسی ماکرو را برایتان آورده‌ام.
1. زیاد عکس بگیرید؛ یکی از قدیمی‌ترین و بهترین تمرین‌های عکاسی این است که تا میتوانید عکس بگیرید، این تمرین در عکاسی ماکرو نیز کاربرد بسیار زیادی دارد.
اگرچه باز هم می‌گویم که تکنیک‌های عکاسی ماکرو بسیار گسترده هستند و نمی‌شود به همین راحتی آنها را دریافت کرد، اما شروع از همین تمارین کوچک میتواند برایتان بسیار مفید و عالی باشد.
عکاسی ماکرو در فضای باز بسیار جالب و ارزشمند است. در واقع همه چیز در اطراف شما یک سوژه‌ی عالی برای عکاسی ماکرو به حساب می‌آید. گیاهان، گل‌ها، حشرات، خزه‌ها، علف‌های هرز، سنگ‌ها و بسیاری چیزهای دیگر، اما به اسم آنها توجه نکنید، در واقع هر چیز که در طبیعت وجود دارد را می‌توان از فاصله‌ی بسیار نزدیک مشاهده کرد؛ این در واقع همان اکتشاف دنیای اطراف ما از زاویه‌ای متفاوت به وسیله‌ی عکاسی ماکرو است.
افراد زیادی در حیاط خانه‌ی خود عاشق عکاسی ماکرو می‌شوند.
اما فرصت‌های بسیار برای عکاسی ماکرو وجود دارد که هیچوقت هم تمام نمی‌شود، بیشتر اشیائی که در داخل خانه‌تان وجود دارد از فاصله‌ای بسیار نزدیک میتواند کاملا متفاوت بوده و واقعا جذاب باشد.
سبزیجات موجود در یخچال، دکوری‌های درون قفسه‌ی اتاقتان، حتی محتوای داخل جیبتان، همه می‌توانند سوژه‌هایی بسیار عالی برای عکاسی ماکرو باشند.
سکه و پول نیز سوژه‌های بسیار عالی و جذابی برای این سبک عکاسی هستند.
2. با معضل عمق میدان کنار بیایید؛ هرچه به سوژه‌ی خود نزدیکتر شوید، عمق میدان ( منطقه‌ای از سوژه که شارپ ثبت شده ) کم می‌شود و این تأثیر میتواند فوکوس روی سوژه‌ی شما را بسیار دشوار کند.
اگر از دوربین‌های point and shot استفاده می‌کنید، دیگر نمی‌توانید خودتان تغییری در این زمینه ایجاد کنید، اما اگر از دوربین‌های DSLR با هر یک از تکنیک‌های موجود استفاده می‌کنید، میتوانید با کاهش دیافراگم ( انتخاب عدد f بزرگتر ) عمق میدان را افزایش دهید.
یک نمونه از مشکلات عمق میدان در عکاسی ماکرو که باعث می‌شود بدن کرم که سوژه‌ی اصلی است به صورت کامل شارپ نباشد
متأسفانه، بستن دیافراگم نور را محدود می‌کند، بنابراین برای جبران آن ممکن است مجبور شوید سرعت شاتر را نیز کاهش داده و یا ایزو را افزایش دهید.
اگر سرعت شاتر شما خیلی کند است، به دست آوردن یک تصویر شارپ و بدون تاری حاصل از لرزش دوربین کمی دشوار خواهد بود، پس باید به هر شکلی که شده تعادل را در این بین حفظ کنید. با افزایش حساسیت ایزوی دوربین خود میتوانید تا حد بسیار زیادی به حل این مشکل بپردازید، اما باز هم این تکنیک بی عیب نخواهد بود. افزایش ایزو به طور حتم ” نویز ” بصری تصویر را افزایش می‌دهد، بنابراین با دقت از این مورد استفاده کنید.
تنها راه حل واقعی این است که تعداد زیادی عکس ثبت کنید، با قابلیت‌های دوربین کاملاً آشنا شوید و بفهمید که چه ترکیبی از دیافراگم، عمق میدان و ایزو برای شما بهتر است.
3. اگر میتوانید از فوکوس دستی استفاده کنید؛ اگر از یک دوربین کامپکت استفاده می‌کنید، فوکوس دستی یک مشکل نسبتا بزرگ خواهد بود، اما اگر از دوربین‌های DSLR استفاده می‌کنید میتوانید بهترین عکسهای ماکرو را با انجام فوکوس به صورت دستی انجام دهید، در واقع در این بخش به هیچ عنوان به دوربین و سیستم فوکوس خودکار آن اعتماد نداشته باشید.
4. تا آنجا که ممکن است دوربین خود را ثابت نگه دارید؛ از یک سه پایه و یک شاتر از راه دور استفاده کنید، یا حداقل عکسهای خود را طوری تنظیم کنید که دوربین شما بیشترین پایداری و کمترین لرزش را داشته باشد.
وقتی از فواصل کانونی طولانی استفاده می‌کنید و یا می‌خواهید در فاصله‌ی کم عکاسی کنید، حتی کوچکترین حرکات دوربین هم بسیار اغراق آمیز خواهند بود، بنابراین تا جایی که ممکن است دوربین خود را بی حرکت نگه دارید تا بهترین عکسها را ثبت کنید.
اگر از شاتر بی سیم استفاده نمی‌کنید، سعی کنید برای اینکه دوربینتان کمترین لرزش را داشته باشد از زمانبندی شاتر استفاده کنید.
5- سوژه را حرکت دهید، نه دوربین؛ هنگام عکاسی ماکرو از سوژه‌های مختلف، سعی کنید دوربین خود را ثابت نگه داشته و آن را به هیچ عنوان حرکت ندهید.
هنگامی که ترکیب بندی را به صورت کامل انجام دادید، نور متعادل و فوکوس خوبی را به دست آوردید، دوربین خود را دقیقاً همانطور که هست نگه داشته و با حرکت دادن سوژه، تنظیمات مربوط به تصویر را تنظیم کنید.
سوژه‌ی خود را بر روی سطحی قرار دهید که به راحتی قابل جابجایی باشد.
6. پس زمینه‌های مختلف را امتحان کنید؛ بدیهی است که اگر در خارج از منزل عکاسی می‌کنید، این گزینه خیلی برایتان کاربردی نخواهد بود، اما اگر در حال عکاسی ماکرو از سوژه‌هایتان در محیط استودیو یا خانه هستید، سعی کنید از پس زمینه‌های مختلفی استفاده کنید، ممکن است از تنوع اثرات خود شگفت زده شوید.
چیزی به سادگی یک کاغذ رنگی میتواند الهام بخش باشد.
پیشنهاد می‌کنم مقاله‌ی زیر را از دست ندهید :
7. ترکیب بندی خود را دقیق تنظیم کنید؛ برای اینکه بهترین عکس ممکن را ثبت کنید به مراحل پس پردازش و ادیت وابسته نباشید، بهترین عکس را در داخل خود دوربین بسازید.
اگر میتوانید سوژه را تا حدی حرکت دهید تا تمام قاب دوربین شما را پر کند و سپس روی بخشی از آن که می‌خواهید فوکوس کنید.
اگر در حال عکاسی ماکرو از یک جسم بسیار کوچک هستید، آن را طوری قرار دهید که از هر طرف فضای خالی به میزان کافی داشته باشد.
همچنین میتوانید با نقطه‌ی فوکوس بازی کنید تا به چیزهای جدیدی برسید. بعضی اوقات همین کار باعث می‌شود بتوانید جلوه‌ای کاملا متفاوت را از سوژه‌تان ثبت کنید.
8- سوژه و محل عکاسی را تمیز نگه دارید؛ وقتی در حال عکاسی ماکرو هستید، همه چیز به وضوح دیده می‌شود. گرد و غبار، موهای حیوانات خانگی و اثرانگشت‌هایی که حتی با چشم غیر مسلح امکان دیدن آنها وجود نخواهد داشت؛ همه‌ی اینها می‌توانند در عکسهای شما معلوم شده و کارتان را به صورت کامل خراب کنند.
9. با زاویه‌ی هم سطح چشم شروع کنید، اما زوایای مختلف را نیز آزمایش کنید؛ به طور کلی، بهتر است شروع به عکاسی از زاویه‌ای کنید که دقیقا موازی با سوژه‌تان باشد تا بیشترین سطح از جزئیات را مشاهده کنید. این امر باعث افزایش ناحیه‌ی فوکوس دوربین شما و دستیابی بیشتر به جزئیات در سوژه می‌شود.
اما به خاطر داشته باشید که تغییرات اندک تأثیرات چشمگیری در عکاسی ماکرو دارند، بنابراین تغییر دادن زاویه‌ای که از آن عکس می‌گیرید میتواند تصویری کاملاً متفاوت را ایجاد کند.
10. از فلاش زدن نترسید؛ از آنجا که عکاسی ماکرو شامل دیافراگم بسیار کوچکی است که ورودی نور را محدود می‌کند، فلاش میتواند بسیار ارزشمند باشد، مخصوصاً هنگام عکاسی در فضای باز و بدون نور اضافی.
تقریباً هر نوع فلاشی برای این منظور کار خواهد کرد، اما استفاده از یک دیفیوزر میتواند جلوه‌ای بسیار طبیعی‌تر به نور ببخشد.
شما میتوانید دیفیوزرهای آماده را برای این منظور خریداری کنید، اما این به نظر من یک هزینه‌ی کاملا اضافی است، چرا که هر ماده‌ی شفافی که بین سوژه و فلاش یا منبع نورتان قرار دهید در واقع همین کار را برایتان انجام خواهد داد.
عکاسی ماکرو ژانر جذابی است که میتواند به یک وسواس مادام‌العمر برای شما به عنوان یک عکاس مبتدی یا حرفه‌ای تبدیل شود. سوژه‌های عالی همه جا هستند، خلاقیت در این سبک پایانی ندارند و هر کسی که یک دوربین دیجیتال داشته باشد، میتواند آن را با حداقل تجهیزات ممکن نیز شروع کند.
.
